مدل سازی پهنای حلقه های رویشی گونه های دست کاشت توسکا ییلاقی، گردو، کاج بروسیا و متغیرهای اقلیمی (مطالعه موردی: جنگل دارابکلا ساری)

در این مطالعه تأثیر متغیرهای اقلیمی بر روی پهنای حلقه­های رویشی گونه­های دست کاشت توسکا ییلاقی (22ساله)، گردو (21 ساله) و کاج بروسیا (15 ساله) مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعات گاه­شناسی ابتدا تطابق بین نمونه ها (15 نمونه از هر گونه) بدست آمد و بعد مقادیر میانگین حساسیت هر گونه، همبستگی بین درختان، بیان سیگنال جمعیت و مقدار سیگنال به ناهنجاری محاسبه شد. هدف از این تحقیق، مدل­سازی رگرسیونی تأثیر دما، بارندگی، تبخیر و تعرق واقعی، شاخص حرارتی تورنت­ویت و رطوبت نسبی ماه­ها و فصول مختلف سال و فصل رویشی روی رویش پهنای حلقه­های سالانه، در جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابع طبیعی ساری بود. درمجموع 162 متغیر اقلیمی مستقل (دما، بارندگی، تبخیر و تعرق و ...) و 45 متغیر وابسته (پهنای حلقه­های رویشی) مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس بین سه گونه ارتباط معنی­داری را از نظر همسانی عرض حلقه­های رویشی نشان داد. با استفاده از روش­های فیلتراسیون در رگرسیون چندگانه، مرحله به مرحله متغیرهایی که کمترین ضریب تغییرات و بیشترین ضریب تبیین را داشتند، انتخاب شدند. نتایج نشان داد که پهنای حلقه­های رویشی گردو با بیشینه رطوبت تابستان دارای ارتباط مثبت، پهنای حلقه­های رویشی توسکا با بیشینه دمای آذر و تبخیر و تعرق بهمن دارای ارتباط منفی و با بیشینه رطوبت تابستان دارای ارتباط مثبت و کاج بروسیا با بیشینه رطوبت بهمن دارای ارتباط منفی می­باشند. این ارتباطات با محدودیت­های بوم­شناختی بین گونه­ها تطابق دارد. در نهایت برای هر یک از گونه­ها، مدل رگرسیون چندگانه بدست آمد که با توجه به نتایج کالیبراسیون مدل، صحت آن تأیید شد.